Pożegnanie Wikinga, czyli Loki

Nasz rybek Loki odpłynął do lepszego świata. Nie wiem czy osiagnął już słuszny wiek, czy wysiadły mu nerki lub przyplątała się jakaś inna choroba. 

Właściwie nie ma to żadnego znaczenia, nie udało się go uratować. 

Był piękny, mądry, bezczelny i walczył do końca jak prawdziwy Wiking.

Pamiętam jak byłam małą dziewczynką, potem nastolatką i nawet już młodą kobietą, jak cały czas kłóciłam się z księżmi, zakonnicami, katechetami i praktycznie ze wszystkimi chętnymi, że zwierzęta mają dusze.

Regularnie znawcy tematu, przedstawiali mi rożne dowody, nawet z Biblii, że jestem w błędzie. Wygląda na to, że nie miałam zbyt dużego szacunku dla autorytetów, skoro przez lata nikomu nie udało się mnie przekonać.

Może to dlatego, że miałam w życiu dużo rożnych zwierzaków i dodatkowo zawsze je kochałam, potrafiłam w ich oczach dostrzec duszę, na pewno inną niż ludzka, ale czy gorszą ? 

Śmiem wątpić. 

Podobną, kompletną bzdurą jest stwierdzenie, że duszę mają tylko wybrane zwierzęta, na przykład psy, koty i może delfiny, bo chomiki to już nie bardzo.

Według kogo ?

I oto po latach doczekałam się. Nawet nie wiem kiedy, stosunek kościoła katolickiego i rożnych mądrali, zmienił się do tego tematu diametralnie.

Teraz już podobno można znaleźć dowody na piśmie, że jednak zwierzaki duszę mają. 

Nie wiem czy wszystkie, może na przykład część gryzoni, płazów czy ryb się nie załapała.

Są rzeczy, których się uczymy, inne przyjmujemy na wiarę, ale tak jak "są rzeczy na tym świecie, które nie śniły się filozofom", tak są rownież rzeczy, które można pojąć tylko sercem i rozum ma z tym niewiele wspólnego.

W swoim życiu poznałam i cały czas niestety poznaję ludzi, którzy mogliby się uczyć człowieczeństwa od zwierząt.

Dlatego cieszę się, że gdzieś tam grupa ludzi "oficjalnie zdecydowała", że zwierzęta mają duszę, ale rozczaruję tych wszystkich geniuszy, one ją miały dużo wcześniej.

Może jestem rozmarzoną optymistką, ale wierzę, że w Niebie znajdzie się miejsce dla wszystkich chętnych.